30-07-2014

Waar maken wij ons 49 weken per jaar druk over?

De laatste dossiers wegwerken. Nog een paar telefoontjes plegen en mailtjes beantwoorden. Thuis is ook al goed te zien dat binnenkort de grote uittocht begint, de gang ligt vol kampeerspullen. De mail nog doorzetten naar collega’s, de auto inpakken en ‘gaan met die banaan’. Op weg naar Frankrijk om drie weken te leven onder de luifel van onze tent.

Zoveel mensen, zoveel wensen

Een mens zit raar in elkaar (en volgens sommige collega’s ik in het bijzonder). Mijn vrouw en ik wonen in een prachtig huis, van alle gemakken voorzien, met een ruime tuin in een gezellig stadje aan de rand van de Veluwe. Niets meer te wensen zou je zeggen. En toch stappen wij elk jaar weer in de auto om 1200 kilometer te rijden. En dat om drie weken in een tent te leven, op een luchtbed te slapen en eten te pruttelen op een klein gaspitje. Last but not least moeten wij met ons closetrolletje onder de arm naar het toiletgebouw om te doen wat (hopelijk) iedereen op zijn tijd gaat doen. Als ik dit tijdens de lunchpauze aan mijn collega’s vertel dan word ik meewarig aangekeken. Zij gaan met het vliegtuig ‘all inclusive’ of hebben ergens een huis of stacaravan gehuurd. ‘Geen eigen toilet?’, ‘zelf een tent opzetten?’, ‘op een luchtbed slapen?’. Ze begrijpen er niets van.
We gaan naar een camping zonder faciliteiten. Nou ja, bijna dan. We kunnen douchen, tandenpoetsen en uiteraard zijn er toiletten. Geen zwembad, speeltuin, animatie, kampwinkel en al helemaal geen WiFi. Heerlijk.

Sneu? …….helemaal niet

’s Morgen kruipen wij uit onze tent en fiets ik naar de bakker om vers brood en een krantje te halen. In alle rust en heerlijk buiten genieten wij van ons ontbijt en overleggen wij of wij wat gaan doen. Lekker naar het meer, met de mountainbike de bergen in, naar een stadje, …. Of blijven wij vandaag lekker met een boek bij de tent. Wat wij ook gaan doen, het is altijd in een schitterende omgeving tussen enorme bergen met (bijna altijd) prachtig weer. Zijn we er op uitgetrokken en komen wij weer ‘thuis’ op onze camping, dan duiken we nog even het meer in, ‘gaan wij al eten of nog niet?’ en pakken een flesje wijn uit de koelkast. Onder onze luifel praten en genieten wij na. De hele avond zitten wij lekker buiten en als het wat frisser wordt trekken wij een trui aan. Wij genieten intens van onze basale vakantie en vaak, onder het genot van een vers geprutteld bakkie koffie, kijken we elkaar aan en vragen we ons af ‘waar maken wij ons eigenlijk 49 weken per jaar druk over, meer hebben wij toch niet nodig?’. ….. Maar ik heb ook wel weer zin in 27 augustus. Vanaf die datum ben ik u graag weer 49 weken van dienst om in de zomer van 2015 ook weer even 3 weken afstand te kunnen nemen.

Deel artikel